Ont-luiken

Psychotherapie en coaching voor kinderen, jongeren en hun ouders

Individuele therapie


Hippotherapie



(F)luisterkamp voor kinderen en jongeren

Paarden(f)luisterkamp



Dag kind, dag jongere,

’’ONT-LUIKEN” wil een plek zijn waar jij jezelf kan en mag zijn,

Een rustplek waar het fijn is te vertoeven,

Een werkplek waar je wordt uitgedaagd naar je hoofd en je hart te kijken en jezelf beter te leren kennen,

Een doeplek, waar je op een creatieve manier aan de slag mag gaan,

Een plek zonder oordeel, waar jij je eigen unieke zelf mag zijn met al je kwaliteiten en werkpuntjes,

Een spiegelplek, waar je zal kennismaken met de wondere wereld van de paarden en ook samen met hen zal op weg gaan,

En vooral een luisterplek, waar anders en echt naar je geluisterd wordt,

Kortom, jouw plekje!

Dag mama, dag papa,

Heb jij het gevoel dat je kind het moeilijk heeft,

Dat het ergens mee worstelt: het verwerken van een scheiding, het omgaan met een nieuw samengesteld gezin,

faalangst, verwerken van een traumatische gebeurtenis, gepest worden, het gevoel er niet bij te horen,

verlies van een dierbare,…

Dat je kind plots heel boos of agressief kan worden, of juist teneergeslagen en in zichzelf gekeerd, angstig,

nachtmerries heeft of felle buikpijn, dat het gedrag stelt waar jij je ongerust over maakt?

Heeft je kind misschien ergens een ‘diagnose’ gekregen en heb jij het gevoel dat dit toch niet helemaal klopt?

Binnen onze praktijk proberen we kinderen en jongeren een plek te bieden waar ze zichzelf mogen en kunnen zijn.

We vertrekken vanuit het unieke in elk kind.

We reiken kinderen en jongeren handvaten aan om op een creatieve manier taal te geven aan hun binnenwereld.

Zo leren we hen omgaan met wat moeilijk is.

Een positieve benadering, in alle rust en met respect voor het tempo van elk kind staan centraal.

Gratis ebook

Het paardje dat bijna ontplofte is een (voor)leesboekje over gevoelens. Wij leven in een maatschappij waar steeds minder plaats is voor gevoelens als verdriet, angst en kwaadheid. Alles moet plezant en leuk zijn en negatieve gevoelens moeten zo snel mogelijk weggeduwd worden om opnieuw plaats te maken voor plezier. En toch...hebben we in deze 'leuke' maatschappij steeds meer kinderen en jongeren die met psychische problemen kampen. Dit boekje kan een middel zijn om met kinderen over gevoelens te praten.

Visie

Wij leven in een maatschappij waar steeds minder plaats is voor gevoelens als verdriet, angst, kwaadheid,…alles moet plezant en leuk zijn en negatieve gevoelens moeten zo snel mogelijk weggeduwd worden om opnieuw plaats te maken voor plezier.

En toch hebben we in deze “leuke” maatschappij steeds meer kinderen, jongeren en volwassenen die het niet meer lijken aan te kunnen, die met psychische problemen kampen of die één of ander label opgeplakt krijgen.

Op scholen wordt er heel veel aandacht besteed aan remediëring. Bijlessen, logo, noem maar op, allemaal met als doel “mee te kunnen” en zoveel mogelijk leerstof te kunnen verwerken.

Maar wat met emotionele remediëring? Wordt er voldoende stilgestaan bij ‘waarom’ kinderen niet geconcentreerd zijn, ‘waarom’ ze zo lastig gedrag vertonen, ‘waarom’ ze anderen pijn doen, ‘waarom’ ze zich gedragen zoals ze zich gedragen?

Zijn we niet al te snel geneigd om hen dan maar vervelend, ambetant, lui, ongeïnteresseerd,…

te noemen. Want zo gedragen ze zich dan ook.

Onze gevoelens kunnen we vergelijken met een vat, ons emotioneel vat. Al onze oude pijn, emoties die onvoldoende aandacht gekregen hebben, verse pijn, frustraties, onrust, pesterijen stapelen zich op in dat vat. Deze emoties kunnen te maken hebben met iets in het Nu dat pijn doet maar ook met iets van vroeger dat opgeroepen wordt door een trigger. Triggers zorgen ervoor dat het vat in beweging komt.

Als er teveel emoties in zitten komt het vat zwaar onder druk te staan. Het zal exploderen (agressie, roepen en tieren, dingen kapot maken) of imploderen (volledig in zichzelf keren, zelfpijniging, zelfmoord). Een kind zal datgene wat er binnen in hem leeft niet via woorden maar via gedrag naar buiten brengen.

“Als het kinderhart niet Ok is, wil het kinderhoofd niet mee.”

Samen gaan we op zoek naar alternatieven om met emoties om te gaan vanuit de idee dat elke emotie die niet doorvoeld mag worden ontspoort in gedrag.

Tijdens de therapie tekende een jongen van 9 - wiens ouders in een zware vechtscheiding zaten - zijn hoofd. Hij schreef het vol met vraagjes, zijn angsten, onzekerheid, zorg. Toen hij naar zijn praatpapier keek zei hij: “mijn hoofd zit zo vol, dat is waarom ik niet kan opletten in de klas, het kan er gewoon niet bij.” Die jongen was zo bezig met goed proberen doen voor zijn mama én papa, met zorgen dat hij de liefde van één van hen niet zou kwijtspelen dat het onmogelijk voor hem was om zich op iets anders te concentreren. We zijn daar samen mee aan de slag gegaan. Eerst de jongen in ik, nadien ook samen met zijn ouders. Er kwam steeds meer plaats in zijn hoofd, zijn gedrag in de klas veranderde snel. Waar er eerste sprake was van te starten met relatine, bleek dat al snel niet meer nodig te zijn.

Ik vind het zo belangrijk om echt en anders te kijken en luisteren naar kinderen en jongeren.

Om niet enkel naar het storende gedrag op de eerste stoel te kijken maar om op zoek te gaan naar de echte oorzaak op de tweede stoel. Wat zit er achter dat vervelende of storende gedrag?

Wat wil het kind daarmee zeggen?

Door te kijken naar kinderen en jongeren door een dubbele bril gaan we ons niet blind staren op het gedrag dat het kind stelt maar gaan we op zoek naar wat daar onder ligt.

We gaan weg van het stigma, weg van het label maar eerder denken in termen van “wat heeft dat kind te leren?“

Als therapeut vertrek ik niet vanuit een alwetende of almachtige houding maar vanuit hartsverbinding. Vanuit een diep respect, een oprechte interesse en positiviteit.

Ik ga niet oordelen of veroordelen maar samen op zoek naar alternatieven en stapje voor stapje samen op weg om meer zichzelf te worden om te ont-luiken.